Hoe zou de mening over Ernest Louwes zijn als de weduwe Wittenberg geen weduwe was? Nu de veroordeelde boekhouder een vrij man is, is er nog maar een mening te horen, en dat is de mening van het kamp Louwes.
Stel dat Wittenberg een familie had gehad die zich roerde in de media. Een familie die het leed liet zien dat de dood van Wittenberg had veroorzaakt. Stel nu eens dat die hypothetische familie Louwes als dader had aangewezen, hoe zou de media dan bewegen?
Er is nu maar één verhaal, één slachtoffer en één aandachtspunt, en dat is Louwes.
Hij strijdt tegen een vijand zonder gezicht. Hij vecht tegen een angstbeeld dat iedereen vreest sinds Kafka het zo mooi beschreef: het systeem, dat mensen onschuldig opsluit. Terwijl justitie zich op de vlakte houdt in deze zaak.
De media smullen ervan. Kritische vragen stellen en de zaak goed onder de loep leggen, kost niet alleen veel moeite, het past vaak ook niet op krantenpagina’s of in nieuwsrubriekjes. Dan is het handiger om alleen de stem van Louwes & co. te laten horen.
Pauw & Witteman deden een goede poging om kritische vragen te stellen. Vragen waar Louwes weinig tegen in wist te brengen. En gelijk worden de heren als grootinquisiteurs gekenschetst.
Het mediaoffensief van Louwes is, vast dankzij Maurice de Hond, perfect geregisseerd. Maar als Louwes weer eens in beeld is en vertelt hoe oneerlijk hij is behandeld, bedenk dan dat zijn mediastrijd in ieder geval wel een makkie is, dankzij bovengenoemde omstandigheden.