Arme, arme Steve Coogan. Hoe briljant was hij niet als Alan Partridge. Met zijn gordelroos, zijn frustraties en zijn eeuwige foute opmerkingen op het foute moment.
Die rol zit helaas aan hem vastgekleefd. Hij probeert het inmiddels in Hollywood. In tegenstelling tot Hugh Laurie gooit hij het niet over een andere boeg als norsige dokter bijvoorbeeld. Nee hij zet een zwaar Amerikaans accent op en speelt een soort Alan Partridge light.
In Hamlet 2 in ieder geval. En daar komt hij niet uit de verf. Die hele film blijft een beetje hangen. Notabene geschreven door Pam Brady, die een dikke vinger in de pap had bij South Park en Team America. Maar misschien was haar schrijfrol in deze film beperkt en dacht regisseur Andrew Fleming dat hij leuker was.
Dan kun je de film wel eindigen met een musical en een grote rol daarin voor Jezus, (hoe South Park!) maar één Jezus maakt nog geen tweede South Park. Zeker wanneer Coogan het moet doen met letterlijke onderbroekenlol (tot drie keer toe zien we hem in zijn blote kont of onderbroek).
Nee, Hamlet 2 is een flinke misser. Die gaat misschien zelfs de bioscoop niet halen op 8 januari
Steve Coogan in betere tijden
Zwar 